چگونه از فردی که دمانس دارد پرستاری و مراقبت کنیم؟

همانطور که می دانید دمانس بیماری دشواری است و مقابله کردن با آن به صبر و حوصله زیادی نیاز دارد. اینکه بدانید چگونه به فرد کمک کنید، محدودیت هایش را بشناسید و نحوه ارتباط با او را با بدانید از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. مشکلات خواب، مشکلات رژیمی غذایی، نبود صبر و تحمل، توهم ممکن است به دخالت پزشکی نیاز داشته باشد. در سرتاسر جهان هر 3 ثانیه یک نفر به دمانس مبتلا می شود. تخمین زده می شود 50 میلیون نفر در دنیا با این شرایط درگیر هستند. دمانس یکی از مشکلات حادی است که افراد ممکن است در زندگی خود با آن روبرو شوند. داشتن مراقبت مناسب و کافی یکی از مواردی است که برای فرد بسیار مهم است. دمانس نه تنها فرد بلکه افراد اطراف او را هم تحت تاثیر خود قرار می دهد.

دمانس باعث از دست رفتن علکرد شناختی و رفتاری در فرد می شود

دمانس واژه ای است که برای توصیف از دست رفتن عملکرد شناختی و رفتاری مورد استفاده قرار می گیرد و معمولا در دوران کهنسالی دیده می شود. این شرایط نه تنها می تواند توانایی یادگیری، دلیل آوردن و تفکر کردن را تحت تاثیر خود قرار دهد بلکه توانایی حل مشکل، درک بصری، توانایی مدیریت زندگی و حتی رفتارهای شخصی را نیز دچار مشکل می کند. با اینکه از دست دادن اعصاب در مغز با افزایش سن طبیعی است اما زمانی که دمانس در فرد رخ می دهد این از دست دادن سریع تر خواهد بود.

اگر فردی دمانس داشته باشد، باید بدانید که توانایی او برای یادگیری و به خاطر سپردن مسائل دچار تغییر شده است. اما این همه ماجرا نیست. با پیشرفت بیماری ممکن است شاهد تغییر در نواحی زیر باشید:

– ارتباطات
– حافظه
– رفتار
– الگوهای خوردن
– توانایی پاسخ دادن به افراد
– الگوها و عادت های خواب

در ادامه نکات و راهنمایی هایی را بیان می کنیم که دنبال کردن آن ها می تواند به مراقبت از این افراد کمک کند

با آن ها به آرامی و با صبر و حوصله برخورد کنید:

از تماس فیزیکی برای برقراری ارتباط با آن ها استفاده کنید. به عنوان مثال اگر فردی دمانس دارد و با توهم دست و پنجه نرم می کند کمی نوازش در پشت می تواند ان ها را به واقعیت باز گرداند و از ترسیدن جلوگیری نماید.

گاهی از اوقات گرفتن دست، نوازش کردن، بغل کردن و تحسین نمودن می تواند به فرد کمک کند پاسخ مناسبی به شرایط موجود بدهد.

برخی از جوانبی که باید برای برقراری ارتباط راحت تر بر روی ان تمرکز داشته باشید را در ادامه با هم مرور می کنیم:

– با احترام و خوشرویی با افراد برخورد کنید: این موضوع را با سایر افراد هم در میان بگذارید. سعی کنید حس احترام را در حالات صورت و چهره خود نیز نشان دهید

– هر چیزی که باعث ایجاد اختلال در ارتباط می شود را برطرف کنید. صدای تلویزیون یا صدای خیابان می تواند باعث ایجاد اختلال در ارتباط شما با فرد مبتلا به دمانس گردد. پنجره ها را ببندید و تلویزیون را خاموش کنید.

– فرد را با نامش صدا بزنید.

– به آرامی و به طور واضح و روشن با او صبحت کنید تا بتواند مفهوم کلمات شما را درک کند.

– سوالات خود را ساده تر کنید.

– به دنبال ارتباطات غیر شفاهی بگردید.

– اگر احساس کردید عصبانی را ناراحت شدند، موضوع یا صحنه را عوض کنید.

– از شوخی به نفع خود استفاده کنید.

محرک های رفتار آن ها را شناسایی کنید و آرام باشید:

اگر توهم این افراد بسیار حاد و شدید است و ممکن است شما یا پرستار را در معرض خطر قرار دهد، بهتر است با پزشک مشورت کنید و ببینید به دارو نیاز دارد یا خیر.

فردی که با دمانس دست و پنجه نرم می کند ممکن است به افسردگی، اضطراب، توهم، بدرفتاری و سایر مشکلات نیز مبتلا شود. با اینکه مشکلات اضطراب و افسردگی به تداخلات پزشکی نیاز دارند اما سایر رفتارها را می توان در منزل مدیریت کرد. شما می توانید چنین رفتارهایی را به کمک موارد زیر مدیریت نمایید:

– شناسایی محرک ها برای آغاز چنین رفتارهایی
– آرام ماندن
– اجتناب از بحث کردن
– پذیرفتن نشانه های بیماری

به آن ها کمک کنید سازمان یافته باشند اما همه کارهایشان را انجام ندهید:

داشتن زمان مناسب برای خواب به افراد کمک می کند خواب بهتری داشته باشند. پزشکان گزینه های غیر دارویی را برای مدیریت مشکلات خواب در افراد مبتلا به دمانس توصیه می کنند. حفظ دمای اتاق در مقدار مناسب، داشتن رختخواب مناسب، پوشیدن لباس خواب مناسب و داشتن نور کافی در اتاق می تواند به افراد کمک کند. گوش دادن به موسیقی نیز می تواند برای برخی از افراد مفید واقع گردد. uploadفردی که با دمانس دست و پنجه نرم می کند ممکن است برای انجام فعالیت های روزمره خود به کمک نیاز داشته باشد. داشتن یک برنامه روتین مناسب در این شرایط بسیار کمک کننده خواهد بود. با اینحال باید به خاطر داشته باشید که نباید همه کارها را شما برایشان انجام دهید.

در عوض سعی کنید به آن ها کمک کنید. مواردی همچون موسیقی درمانی می تواند در برخی از افراد بسیار مفید باشد. سعی کنید افرادی که با دمانس درگیر هستند را با سایر افراد مقایسه نکنید. ارتباط خوب و سازنده ای با آن ها داشته باشید. به خاطر بسپارید که این افراد به کمک شما نیاز دارند. پس صبور باشید.

Original Article

چگونه پوست چرب را کنترل کنیم؟ نکات و درمان های خانگی طبیعی

مدیریت پوست چرب به تلاش زیادی نیاز دارد اما غیر ممکن نیست. تلاش برای مدیریت پوست پرچرب می تواند مزایای زیادی هم برای شما در پی داشته باشد. کار خود را با تمیز کردن روغن و چربی ، ناپاکی و مواد آرایشی موجود بر روی پوست صورت آغاز کنید. این موارد را به کمک شوینده بدون چربی بشویید و سعی کنید از موادی استفاده کنید که بو ندارند. ماسک صورت را برای از بین بردن چربی های اضافی به کار ببرید و کار خود را با یک مرطوب کننده مناسب به پایان ببرید تا از بروز خشکی پیشگیری نمایید. عسل، چای سبز، پاپایا، خاک رس مواد تشکیل دهنده عالی برای پوست های چرب هستند.

زندگی کردن با پوست چرب می تواند برای افراد دشوار باشد. پوست این صورت باعث می شود در برخی از شرایط مشکل برطرف گردد اما استفاده از آرایش می تواند مشکل را بدتر نماید. به خاطر داشته باشید که وجود چربی بر روی صورت به تلاش زیادی برای برطرف کردن نیاز دارد اما امید خود را از دست ندهید. پوست شما به توجه خاصی نیاز دارد و استفاده از عادت ها و مواد تشکیل دهنده نادرست می تواند چربی موجود بر روی آن را بدتر نماید. هدف شما باید کنترل سبوم باشد نه خلاص شدن از شر آن. خشک شدن پوست غده های چربی را تشویق می کند چربی بیشتری تولید نماید. حالا باید به دنبال ایجاد تعادل در پوست صورت خود باشید و شرایط را به نفع خود کنترل کنید.

برای اینکه بتوانید غده های تولیدکننده چربی را مدیریت کنید موارد زیر را بخوانید و از آن ها استفاده کنید. در ادامه درمان های خانگی مفید برای افرادی که پوست چرب دارند را با هم مرور خواهیم کرد.

یک برنامه ساده برای کنترل پوست پرچرب:

حتی اگر پوست چربی دارید باید شستن آن را به روزی دوبار محدود کنید و بعد از عرق کردن این شستشو را انجام دهید. انجام بیش از حد این کار باعث می شود چربی طبیعی پوست از بین برود. برخی از سبوم ها باید برای سلامت پوست به کار خود ادامه دهند.

روغن های تمیزکننده:

روغن های تمیز کننده ممکن است آخرین چیزی باشد که بدان نیاز دارید اما استفاده از این روغن ها شرایط را به نفع شما تغییر می دهد. این روغن ها سبوم را تجزیه می کند، کثیفی و مواد آرایشی را از بین می برد و در عین حال می تواند رطوبت مورد نیاز پوست را تامین نماید. روغن های تمیز کننده در سرتاسر دنیا محبوب شده است. شما می توانید از روغن buckthorn berry استفاده کنید که یک درمان خانگی تایید شده برای کنترل سبوم اضافی است.

شستشوی صورت:

شستشوی صورت دومین مرحله برای بهبود شرایط شماست. این کار روغن تمیزکننده را از روی صورت شما بر می دارد و می تواند برای بهبود صورت پرچرب بسیار مفید باشد.

مطمئن شوید که از آب ولرم و ماده شوینده بدون روغن و بدون بو استفاده می کنید. با اینکه اسید سالیسیلیک و بنزوئیل پروکسید با آکنه مبارزه می کنند اما خشک کننده پوست هستند. سعی کنید این ها را تحت نظر پزشک مصرف کنید.

ماسک صورت:

در طول هفته دو الی سه بار از ماسک صورت استفاده کنید. این ماسک ها آرام بخش هستند و به پوست شما اجازه می دهند نفس بکشد. ماسکی که با مواد تشکیل دهنده روغن جذب کننده تهیه شده باشد می تواند سبوم اضافی تولید نماید. پس مراقب این موضوع باشید. زمانی که می خواهید از ماسک جدید استفاده کنید حتما بخشی از آن را روی پوست تست نمایید. مقادیر اندکی از آن را روی گردن، پشت گوش و داخل مچ دست امتحان کنید. چند ساعت منتظر بمانید و سپس ببینید به ماسک حساسیت دارید یا خیر.

مرطوب کننده:

حتی پوست های چرب نیز به مرطوب کننده نیاز دارند. در غیر اینصورت خشکی پوست باعث می شود غده های تولیدکننده چربی سخت تر کار کنند. از مرطوب کننده بدون روغن استفاده نمایید.

می توانید از مرطوب کننده های طبیعی هم بهره ببرید. یک مرطوب کننده سبک همچون روغن اووکادو، روغن دانه انگور و بادام کارکرد عالی دارند.

درمان های خانگی برای مدیریت پوست چرب:

مراقبت های طبیعی از پوست ممکن است برای همه افراد یکسان نباشد اما دنبال کردن این دستورالعمل ها می تواند برایتان مفید باشد.

عسل:

عسل یکی از درمان های خانگی مفیدی است که می تواند برای همه مفید باشد. این ماده چربی را کاهش می دهد، پوست را مرطوب می سازد و باکتری های ایجاد کننده آکنه را نابود می کند. پس مهم نیست چه نوع پوستی دارید. عسل برای شما مفید است.

چای سبز:

پوست شما می تواند از آنتی اکسیدان های موجود در چای سبز بهره ببرد. پلی فنول ها التهاب را کنترل می کنند و می توانند باکتری ها را نابود سازند. این چای به شکل مایع می تواند به عنوان شوینده یا تونر صورت به کار رود. شما می توانید برگ های آن را به عنوان ماسک صورت یا اسکراب به کار ببرید.

پاپایا:

اگر به دنبال درخشندگی طبیعی هستید از پاپایا استفاده کنید. یک مطالعه انجام شده در سال 2014 نشان می دهد پاپایا با چربی و باکتری موجود در روی پوست مبارزه می کند. این ماده ملانین را کاهش می دهد که رنگدانه طبیعی است.
کافیست از این ماده برای تهیه ماسک استفاده کنید.

خاک رس:

خاک رس در جذب روغن اضافی بسیار عالی است. بیشتر محصولات تجاری حاوی خاک رس هستند اما شما می توانید از پودر آن استفاده کنید. خاک رس را با عسل و پاپایا ترکیب نمایید

Original Article

چرا موها رشد نمی کنند و نازک می شوند؟

در مورد نازک شدن موهای خود نگران هستید؟ژنتیک و افزایش سن نقش مهمی در تعیین رشد موها دارد. الگوی وراثتی، استرس فیزیکی و روحی، تغییرات ناگهانی در هورمون ها، مشکلات تیروئیدی، کمبود مواد مغذی، آسیب ناشی از مواد شیمیایی، عفونت های پوست سر، آلوپسی آره تا و برخی از داروها می توانند رشد موها را متوقف کنند. موها تنها نیم اینچ در ماه رشد پیدا می کنند. چرخه رشد کلی یک تار مو بین 3 الی 5 سال طول می کشد. معمولا موهای پوست سر به طور مداوم رشد نمی کنند. هر فولیکول مو وارد فازهای مختلفی می شود. در این مقاله قصد داریم دلیل رشد نکردن موها و نازک شدن آن ها را با هم مرور کنیم.

ژنتیک

همانند رنگ مو، طول و ضخامت موها نیز تحت تاثیر ژن ها قرار دارند.در برخی از افراد موها زودتر وارد فاز رشد می شود اما در برخی از افراد اینگونه نیست. اگر بتوانید ژنتیک خوبی در این مورد داشته باشید موهایتان سریع تر رشد می کند و می تواند ضخامت خوبی هم داشته باشد.

سن
سن نیز موها را تحت تاثیر خود قرار می دهد. البته همه ما می دانیم که افزایش سن باعث از دست رفتن رنگدانه ها و سفید شدن موها می شود. اما به خاطر داشته باشید که افزایش سن می تواند نرخ رشد موها را کاهش دهد و باعث نازک تر شدن موها شود.

آلوپسی آره تا

آلوپسی آره تا یکی از شرایط خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی به اشتباه به فولیکول های مو حمله می کند. همین امر باعث می شود مو بریزد. در برخی از موارد مو حتی به طور کامل می ریزد. ژنتیک نقش مهمی در توسعه این شرایط دارد. همچنین مطالعات نشان می دهد افرادی که سندرم داون ، بیماری تیروئیدی و آسم دارند بیشتر در معرض این نوع ریزش مو هستند. در بیش از 90 درصد موارد، رشد موها باز می گردد و نقاطی که دچار طاسی شده اند در عرض 12 ماه خود به خود ناپدید می شوند. دارو و نوردرمانی نیز ممکن است توسط پزشک توصیه گردد.

الگوی طاسی وراثتی

الگوی طاسی وراثتی به عنوان شایع ترین دلیل ریزش مو محسوب می شود. این شرایط به خاطر ترکیبی از فرآیند پیری، سطح هورمون ها و ژنتیک ایجاد می شود. در افرادی که چنین شرایطی را دارند، چرخه رشد طبیعی موها به خاطر تاثیر هورمون های مردانه تغییر پیدا می کند و همین امر باعث نازک تر شدن و کاهش رشد موها می شود. در این زمان، رشد موها ممکن است در بخشی از سر به طور کامل متوقف شود.

استرس فیزیکی و روحی

استرس فیزیکی و روحی می تواند محرک شرایطی باشد که باعث ریزش مو می شود. در افرادی که چنین شرایطی را دارند، 30 درصد موها رشد خود را متوقف می کنند و وارد فاز استراحت می شوند.

استرس های شدید روحی یا سایر فاکتورهایی که بدن را تحت استرس قرار می دهد می تواند باعث بروز این شرایط شود.

تغییرات هورمونی

تغییرات شدید و ناگهانی هورمونی همچون مواردی که در دوران بارداری و یائسگی دیده می شود می تواند باعث متوقف شدن رشد موها گردد. اما ریزش موی مرتبط با این شرایط بین6 الی 24 ماه برطرف می شود. تغییرات هورمونی مرتبط با سندرم تخمدان پلی کیستیک نیز می تواند به ریزش مو منجر شود.

مشکلات تیروئیدی

مشکلات تیروئیدی نیز می تواند به ریزش و نازک شدن موها منجر گردد. غده تیروئید هورمون های تیروئیدی را تولید می کند و همین امر باعث می شود فعالیت های متعددی همچون متابولیسم تنظیم گردد. نبود هورمون کافی تیروئید یا تولید بیش از حد این هورمون ها می تواند بر روی رشد موها تاثیر بگذارد. شما ممکن است متوجه سایر نشانه های مرتبط با این بیماری شوید.

داروهای خاص

مصرف برخی از داروها نیز می تواند باعث ریزش مو یا نازک شدن آن ها شود. بیشتر این داروها در برگیرنده داروهای کنترل بارداری، مسدودکننده های کانال کلسیم، رتینوئیدها، مسدود کننده های بتا، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، برخی از داروهای ضد افسردگی هستند. این داروها می توانند جلوی رشد موها را بگیرند و باعث ریزش آن ها شوند. اگر بعد از مصرف داروی جدید متوجه ریزش مو شدید حتما با پزشک خود مشورت نمایید.

کمبود مواد مغذی همچون آهن، پروتئین، روی یا بیوتین

کمبود مواد مغذی می تواند رشد موها را متوقف کند. تحقیقات انجام شده نشان می دهد کمبود آهن یکی از فاکتورهایی است که به ریزش مو منجر می شود. اگر کمبود آهن دارید ممکن است نشانه هایی همچون خستگی، تنگی نفس و دست و پای سرد را تجربه نمایید. کمبود روی، بیوتین یا پروتئین نیز می تواند به کاهش یا ریزش مو منجر شود. این کمبودها معمولا در افرادی دیده می شود که رژیم غذایی محدودی دارند یا از مشکلات خاصی رنج می برند.

عفونت های پوست سر

عفونت های قارچی پوست سر نیز می تواند باعث ریزش مو ها و نازک شدن آن ها شوند. ممکن است در این شرایط پوست سرتان بخارد، متورم شود، نواحی قرمزی داشته باشد. وجود این موارد نشان دهنده عفونت قارچی است. بهتر است این شرایط را به کمک پزشک درمان کنید.

اسیب ناشی از مواد شیمیایی و آرایش موها

استفاده از اکستنشن موها، آراستن موها با مواد شیمیایی و محکم بستن موها می تواند باعث ریزش و نازک شدن موها گردد.
استفاده طولانی مدت از این موارد به فولیکول مو اسیب وارد می کند و می تواند به ریزش دائمی موها منجر شود . سعی کنید از این موارد تا حد امکان کمتر استفاده کنید.

Original Article